Week 8, Gelukkig zit er toch wel een stijgende lijn in.

Maandag 6 september was een leuke dag. 's Morgens rustig aan gedaan en 's middags in de tuin gewerkt. Ik kreeg ook nog bezoek van vrienden. We hebben lekker in het zonnetje gezeten en een pilsje en een wijntje gedronken.
Dinsdag kwam er een pijnlijk plekje op mijn achterwerk opzetten.
Woensdag zette dit behoorlijk door. Ik heb toen de chirurg gebeld voor een afspraak. Ik kon donderdagmorgen terecht. Woensdagavond ben ik in warm water met soda gaan zitten. Dat luchtte op, het abces sprong open en de druk was er vanaf.
Op donderdag constateerde de chirurg dat het er best goed uit zag. Tegen de avond kreeg ik een onrustig gevoel over mij, ik werd ook een beetje duizelig. Ik had 's morgens mijn morfinepleister verwijderd en geen nieuwe opgeplakt. Toen ik de bijsluiter nog eens las zag ik dat het abrupt stoppen met de pleister tot afkickverschijnselen kan leiden. Ik heb toen maar weer een pleister geplakt, nu 25 microgram, was eerst 50 microgram. Na een uurtje verdween het rare gevoel.
Vrijdag moest ik bij het gemeentekantoor zijn voor het verlengen van mijn rijbewijs. Aangezien ik niet mag rijden i.v.m. de medicatie en het abces het fietsen ook niet prettig maakt ben ik te voet naar de gemeente gegaan. Heen ging nog redelijk, de terugweg was toch wel minder prettig.
Zaterdagochtend voelde ik mij niet lekker. Voor 's avonds hadden we met vrienden afgesproken, zij zouden bij ons komen eten. Ik had er niet zoveel zin in, we hebben het toch door laten gaan. Het is een hele gezellige avond geworden. Ik heb ook nog een morfinepleister geplakt, dit keer 12 microgram. Ik hoop dat dit de laatse is, dat zie ik in de loop van de komende week wel.
Zondag ben ik naar de hockeywedstrijden van mijn dochters Floor en Karlijn gaan kijken.
's Morgens op de fiets naar Tegelen, dat ging goed. Op de terugweg wel een nat pak gehaald, het regende pijpenstelen. 's Middags naar "d'n Berg" met de auto. Er was een scheidsrechter tekort. Ik heb toen gefloten, ook dat ging goed, ik had geen last van pijn. Al met al een prima dag dus.
Hopelijk zet deze lijn zich nu eens echt door.
Wellicht kan ik komende week eens een keer op school gaan kijken, daar zie ik naar uit.

Tot de volgende keer,
Hans