Week 11, MRI-scan

Tjonge jonge, toen ik maandag opstond voelde ik mij net een oud mannetje. Ik had spierpijn zoals ik nog nooit spierpijn had gehad. Dat heb ik de hele dag geweten. Trouwens op dinsdag was het net zo.

Maandag ben ik gewoon op tijd naar school gegaan. Ik ben de hele dag gebleven. Dat ging best goed.

Op dinsdag moest ik eerst met Floor naar de kaakchirurg, zij moest 2 verstandskiezen laten trekken. Het duurde redelijk lang, ze had dan ook een bol wangetje toen ze naar buiten kwam. Nadat ik Floor thuis had afgezet ben ik weer naar school gegaan.

Op woensdag moest ik om 09.00 uur in het ziekenhuis zijn om een MRI-scan te laten maken. De vorige keer had ik nog een rustgevend pilletje gehad omdat ik een beetje last heb van claustrofobie. Deze keer had ik er geen genomen omdat het de vorige keer best meeviel. Toen ze mij door de scan schoven werd ik toch een beetje benauwd. Maar met mijn ogen dicht lukte het wel. Tijdens de scan lag ik met mijn hoofd aan de andere kant buiten de "tunnel". Je ligt een half uur op je rug en je mag dan niet bewegen. Koptelefoon op en maar luisteren naar de radio en het lawaai van de scan. Volgende week dinsdag krijg ik van de chirurg de uitslag, spannend.
Voordat ik op het apparaat ben gaan liggen heb ik nog aan de laborante gevraagd of ze een foto van mij wilde nemen. Ze keek mij een beetje raar aan en zei dat ze dat nog niet had mee gemaakt. Toch heeft ze de foto gemaakt.

Donderdag ben ik weer de hele dag naar school geweest. Er lag veel werk, dus het kwam goed van pas dat ik er weer was.

Op vrijdag was de schoolfotograaf op school. Ik ben natuurlijk ook op de foto gegaan, ook met mijn "eigen" groep 6. 's Middags moest ik voor de eerste keer bij de bedrijfsarts komen. Ik heb met hem gesproken over het feit dat ik weer graag 4 weken fulltime wilde gaan werken. Dat vond hij geen goed plan. Hij stelde dat ik er nu eerst voor moest zorgen dat ik lichamelijk en geestelijk zo optimaal mogelijk aan de "operatiestreep" moest zien te komen. Hij vond het prima dat ik ging werken, echter alleen op therapeutische basis. Dat zal ik de komende tijd dus ook gaan doen.

Het weekend bestond uit gezellig uit eten met vrienden en weer een lekkere pot hockey. Al was dat laatste vorige week leuker, deze week hebben we het in de laatste 10 minuten uit handen gegeven; 2-3verloren. Maar ja, het weer maakte veel goed.
Dinsdag krijg ik de uitslag van de MRI-scan te horen en zal ik ook wel de datum van de operatie te horen krijgen, spannend.
Tot de volgende keer, Hans