Week 19 Tegenslag

Dinsdag werd ik al om 08.30 uur door dr. Konsten gebeld. De uitslag van de urine gaf aan dat daar niets aan de hand was. Waar mijn pijn met plassen dan wel vanaf kwam was niet echt duidelijk. Wellicht dat de bestraling nog nawerkt. Ik heb 's middags maar eens naar het Catharinaziekenhuis gebeld met de vraag of de bestraling inderdaad nog van invloed zou kunnen zijn. Men vond daar dat het te lang geleden was dat ik bestraald was waardoor ik nu geen klachten meer zou kunnen hebben. Mooi, maar nu wist ik nog niet waardoor de pijn werd veroorzaakt.
Een kennis, die vroeger stomaverpleegkundige is geweest, had mij een tip aan de hand gedaan. Ik heb namelijk nog steeds problemen met zitten, eigenlijk kan ik nog bijna niet op een gewone stoel zitten. Ik moest een stuk schuimrubber halen en daar in het midden een sleuf in laten maken. Dat heb ik gedaan. 's Avonds ben ik naar hem toe gegaan en hebben we samen het kussen nog beter op mijn billen aangepast. Nu kan ik iets beter zitten. Ik houd het nu wel een half uurtje uit. Lekker is anders maar toch, ik kan weer wat rustiger aan tafel zitten.

Op woensdag ben ik naar Venray gegaan voor een gesprek met de bedrijfsarts. Van hem kreeg ik te horen dat ik zelf moet bezien wanneer ik weer eens naar school ga. In het begin zal dat voor een kopje koffie zijn en daarna eventueel voor wat administratief werk. Na het gesprek ben ik nog met Karin en Dorien (vriendin van Boy) gaan winkelen in Venray. Ik kreeg daar steeds meer pijn en ook kreeg ik last van koude rillingen. Ik dacht dat ik wat oververmoeid was.

Op donderdag had ik meer pijn met plassen. Ik zat met tranen in de ogen op de wc. Ik moest weer denken aan de tijd na de bestraling, toen heb ik zo'n verschrikkelijke pijn gehad. Gelukkig was het nu niet zo erg, maar toch, leuk is anders.

Vrijdag heb ik, na aandringen van Karin, contact opgenomen met het ziekenhuis. Uiteindelijk kon ik op de spoedeisende hulp terecht. Daar heeft men mijn bloed en urine onderzocht. Als het bloed zeer hoge ontstekingswaarden zou aangeven zou ik een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven omdat er dan sprake zou kunnen zijn van een abces. Gelukkig was dat niet het geval, in het bloed waren de ontstekingswaarden wel verhoogd, passend bij blaasonsteking (en eventueel ontsteking van de prostaat). De urine gaf wel aan dat er sprake was van een behoorlijke blaasontsteking. Gelukkig dacht ik, nu kunnen ze tenminste gericht te werk gaan en de juiste medicatie verstrekken. Ik heb een antibioticakuur gekregen.