zaterdag 30 oktober 2010

Week 15, het herstel...

Donderdag ging het redelijk. De maagsonde speelde mij wel behoorlijk parten. Die nacht heb ik bijna niet geslapen.
Vrijdag kreeg ik het helemaal voor de kiezen. Het was een echte shitdag. Ik heb ook alle bezoek af laten zeggen. Tegen de avond begon mijn buik flink te borrelen. Opeens kwam er ook een hoop ontlasting in het zakje gelopen, een raar gevoel maar het luchtte enorm op. Karin heeft later het zakje verwisseld, dat ging prima. Dit was het begin van de ommekeer. Toen ik ging slapen kreeg ik weer het rare gevoel. De maagslang zat behoorlijk in de weg. De nachtzuster had in de gaten dat ik niet in slaap kwam en heeft me daar toen wat voor gegeven. Ik werd vanmorgen dan ook pas om 06.00 uur wakker met wederom veel ontlasting. Daarna ben ik weer in slaap gevallen tot 08.45. Karin zat al tv te kijken.
De zaalarts kwam toen vrij snel, die gaf toestemming om de maagslang en de blaascatheter te verwijderen. Dat was een hele opluchting. Ik heb lekker gedoucht en zelf de plakker en de stomazak vervangen. Dat ging best goed. Vandaag heb ik een goede dag gehad. Vanavond heb ik een beetje soep en vannillevla gegeten. Ik mag ook al zelf naar het toilet om te plassen, ook dat lukt gelukkig.
Dat was het weer. Hopelijk slaap ik vannacht weer goed.
Tot de volgende keer.
Hans

2 opmerkingen:

  1. Kan niet meer zeggen als volhouden en doorgaan met herstellen.
    Sterkte en beterschap van Amabile & Leo.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Hans en Karin,
    Wij doen vaker boodschappen bij Toko Indradjaja op de Veldenseweg en ontvangen ook post van deze winkel.
    De laatste keer stond er een artikel in hun krantje over de genezende werking van een vrucht die zuurzak (sirsak) heet.
    Ik mailde de digitale versie van het krantje naar Ron Beckx.
    Hij was erg onder de indruk van het artikel en stelde voor dat ik het naar jullie zou sturen.
    Dit is de link: http://indradjaja.nl/ip.pdf. Misschien kan het je helpen.
    Ik wens jullie heel veel sterkte en beterschap.
    Groetjes,
    Moniek Smith

    BeantwoordenVerwijderen